Sade Aşk

Aşk, ama plazma televizyonsuz, yatak odası takımsız, dünürsüz, akrabasız… Sade aşk. Sevgilinin saçı, sıcakta uyurken ter kokan boynu, omzundaki sütyen askısı izi, ince parmaklı elleri… 

Kısa adam

Kısa adamla, trafik lambasının orada karşıdan karşıya geçmek için beklerken karşılaştım bugün. Çevik bir hareketle dolmuştan indi ve “naaber?” dedi. Yılda üç, bilemedin dört defa karşılaştığım biri olduğu için önce çıkaramadım, sonra hatırlayıp “günaydın” dedim. Kısa adam 50 yaşlarında olduğundan ve 50 yıldır kısalığa alıştığından hiç yadırgamadan kafasını kaldırıp minareye bakar gibi gözümün içine baktı. 194 Santim olan boyumla,  onun  dirseğimden az yukarıdaki yüksekliği arasındaki büyük boşluk rahatsız ediyordu beni. Kısa adam, kısalığının eksikliğini girişkenliğiyle kapatmaya çalışmış hep. Hayatı boyunca, herkesle konuşacak bir konusu olmuş, herkese sırıtmış. 50 Yıl boyunca kısa olmanın aslında bir avantaj, bir nimet olduğuna inandırmış kendini.

Vatan bizi sev

“Türk Milleti zekidir, Türk milleti çalışkandır, tamam da Türkiye’de yaşayanlar uzaylı olduğu  için. Atatürk bizden bahsetmiyor aslında burada”

Üniversiteyi bitirip iş hayatına atılmayı planlayan her Türk erkeği gibi üzerinden atlamam gereken son bir engel olduğunu biliyordum. Şimdi “engel” deyip de olayı sanki kötü bir şeymiş gibi anlatıyor olmayayım; Her Türk gencinin vatansever duygularla, severek  ve hatta gönüllü olarak yaptığı askerlik vazifesi yani.

Türkiye’de askerlik yapmadan tam olarak vatandaş olmuyor insan. Hayatın ilk altı yılı oryantasyonla geçiyor, sonra 17 sene kadar Türk Maarifi üzerinizden silindir gibi geçip sizi girdiğiniz kabın şeklini alacak seviyeye getiriyor. Askerlik ise bir nevi kek kalıbı gibi size son şeklinizi veriyor. Yani 23-24 yaşınıza kadar sizi Milli Eğitim ve Milli Savunma hamur gibi yoğurup, Devletimizin Vergi Dairesi, SGK falan gibi diğer güzide kurumlarımızın kollarına teslim ediyor.  Yani askerlik önemli. Her Türk erkeğinin yumuşacık kek gibi olması için gerekli.